Filistinli Rehineler Hareketi, İsrail'in toplama kamplarında uyguladığı vahşetin ve yargısız infazların insan hakları ve uluslararası hukukla bağdaşmadığını vurgulayarak Knesset'in rehinelerin infazına olanak tanıyan yasa tasarısını onaylamasının, yıllardır süregelen suçları yasal zemine oturtma çabası olduğu belirtildi.
YDH- Filistinli Rehineler Hareketi, İsrail işgal varlığının toplama kampları içerisindeki vahşetinin eşi görülmemiş boyutlara ulaştığını vurgulayarak insan hakları ve uluslararası hukuk kavramlarının bu durumu tanımlamakta yetersiz kaldığını belirtti.
İmha savaşının başlangıcından bu yana onlarca rehineyi katletmekle kalmayan işgalci güçlerin, bugün özel bir yasa çıkararak idam uygulamasını resmî hale getirmeye çalıştığına dikkat çekti.
Filistinli Rehineler Hareketi'nin açıklamasında şu ifadeler yer aldı:
''Rehinelerin idamını mümkün kılan yasa tasarısının ilk inceleme aşamasına gelmesi, işgal rejiminin benzeri görülmemiş vahşet ve soykırım politikalarını sürdürdüğü bir dönemde, toplama kamplarının bu soykırımın ana sahnelerinden biri haline gelmesini şaşırtıcı kılmıyor. Uluslararası hukukun evrensel ölçekte ölüm cezasını kaldırma yönündeki kesin duruşuna rağmen, işgalcilerin bu suçu yasallaştırma ve meşrulaştırma ısrarı, “işgalci devletin” hukukun üstünde olduğu ve hesap vermekten kaçındığı algısını güçlendiriyor. Bu durum, uluslararası toplumun etkisizliğini ve sömürgecilik ile sistematik suç ortaklığının devam ettiğini açıkça ortaya koyuyor.''
Pazartesi günü yayımlanan açıklamada, İsrail Knesset’inin Güvenlik Komitesi’nin Filistinli rehinelerin idamına izin veren yasa tasarısını onaylamasının, yıllardır devam eden ve uygulanan bir suçu yasal zeminle pekiştirme yönünde yeni bir adım olduğu vurgulandı.
Bu durumun, yasal düzenlemeler, mevzuatlar ve askeri emirlerle meşrulaştırma çabası olduğu ifade edildi.
İşgal rejiminin, rehin alma anında kasıtlı infaz, soruşturma sürecinde suikast ya da ölümcül tıbbi ihmaller gibi yöntemlerle Filistinlilere yönelik yargısız infazları sistematik şekilde sürdürdüğü belirtildi.
Bu uygulamaların, sistematik bir tıbbi suç örüntüsünün parçası olduğuna dikkat çekildi.
Açıklamada, “İsrail sömürge sistemi, onlarca yıldır kamplardaki yüzlerce rehineye karşı yavaş idam politikaları uygulayarak onlarca rehinenin şehit olmasına sebep oldu. İmha savaşı başladıktan sonra bu politikalar benzeri görülmemiş bir hız kazandı ve mevcut aşama, Filistinli rehineler hareketinin tarihindeki en kanlı dönem olarak kayıtlara geçti” denildi.
Savaşın başından 2025 Kasım ayı başına kadar işgal varlığının toplama kamplarında hayatını kaybeden rehine sayısının 81’e ulaştığı, bunun yalnızca açıklanan rakamlar olduğu; ayrıca idam edilen ve halen zorla kaybedilmeye maruz kalan onlarca Gazzeli rehinenin bulunduğu ifade edildi.
Devam eden infazların en somut kanıtlarından biri olarak, savaş sonrası Gazze’den teslim edilen şehit bedenleri gösterildi.
Bunların önemli bir kısmının idam edilen rehinelere ait olduğu tespit edildi. Bazılarının ise idam edilip bedenlerinin parçalandığına dair canlı yayınlanan videoların varlığı kayda geçti.
“Esirlerin İnfazı Yasası” projesinin yeni olmadığı; işgal hukuk sistemlerinde, bir kısmının İngiliz Mandası döneminden miras kaldığı, ancak uygulamanın sınırlı ve seçici biçimde gerçekleştiği kaydedildi.
Tasarının, Filistinli savaşçılara verilen ''idam cezaları'' temelinde çeşitli aşamalardan ve değişikliklerden geçtiği ifade edildi.
İsrail, uluslararası hukuk açısından meşru bir egemenlik temeline sahip olmadığı için eylemlerini hukuk düzeni olarak nitelemek mümkün değil.
Dolayısıyla, bu yapının özgürlüğünü gasp ettiği kişileri “tutuklu” ya da “mahkum” olarak tanımlamak, fiili bir işgal gücünün keyfi alıkoyma pratiğine hukuki meşruiyet atfetmek anlamına geliyor.
Bu bağlamda, İsrail’in hapishane olarak tanımladığı mekânlar gerçekte sistematik rehine kamplarıdır ve burada tutulan kişiler esasında sivil rehinelerdir.
